O "ριγέ" στυλογράφος Pelikan.

Βασισμένη στην αυξανόμενη διανομή στυλογράφων μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο, η χρήση μελάνης δρυός σε σκούρο γκρι χρώμα αυξήθηκε, καθώς ενώ το χρώμα του είναι μπλε όσο είναι ακόμη υγρό, γίνεται μαύρο όταν στεγνώσει, λόγο της οξείδωσης. Παράλληλα μεγάλωσε το ενδιαφέρον για τα χρωματιστά μελάνια και με την πάροδο των χρόνων κυριάρχησε το χρώμα royal blue. Το μελάνι με το φωτεινό χρώμα. Η ένταση στην επιφάνεια είναι φτιαγμένη έτσι ώστε να παρέχει μια εύκολη αλλά όχι πολύ δυνατή ροή μελάνης εξασφαλίζοντας παράλληλα γρήγορο στέγνωμα στο χαρτί και όχι στη μύτη του στυλογράφου. Ακόμη και αν ο στυλογράφος δεν χρησιμοποιείται για κάποιο διάστημα δεν σχηματίζονται κατάλοιπα.

Το 1950, έπειτα από αρκετά χρόνια ανάπτυξης, λανσάρεται ο στυλογράφος Pelikan 400. Ο αξιοπρόσεκτος διάφανος πράσινος με ρίγες περιέκτης μελάνης έγινε χρωματικό σύμβολο για τους στυλογράφους Pelikan, το οποίο παραμένει ακόμη και σήμερα.

Το ίδιο ισχύει και για το κλιπ με σχήμα ράμφους το οποίο είχε ήδη’ εφευρεθεί’ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Εν’ τω μεταξύ σχεδιάστηκαν κάποιες διαφοροποιήσεις με διάφανη καφέ ταρταρούγα ή ριγέ μαύρους διάφανους περιέκτες. Τα μοντέλα της σειράς 500 έχουν καπάκι από έλασμα χρυσού και ταιριαστό κορμό πάνω από τη ζώνη λαβής. Όλα τα προηγούμενα μαζί με μια επίχρυση μύτη 14K συνθέτουν και το μοντέλο 600.

Το 1952 κυκλοφόρησε το μοντέλο 140. Όπως το Rappen αντιστάθμιζε το μοντέλο 100 προς τα κάτω σε επίπεδο τιμής το 1932, ο στυλογράφος 140 ο οποίος κόστιζε DM 16.50 προστάτευε το στυλογράφο 400, ο οποίος είχε τιμή στα DM 25,-. Αυτός ο στυλογράφος κυκλοφορούσε σε μαύρο, μπλε, κόκκινο, πράσινο και γκρι χρώμα. Το 1954, ακολούθησε ο διάφανος με πράσινη ρίγα κορμός και η τιμή κατέβηκε στα DM 15,-. Το 1955, η Pelikan συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους εναπομείναντες κατασκευαστές οργάνων γραφής και με το πέρασμα των χρόνων παρουσίασε στυλό διαρκείας που ταίριαζαν με τους στυλογράφους. Η Pelikan αποκάλεσε ένα όργανο γραφής "Roller". Αυτό το όργανο γραφής γνωστό μέχρι και σήμερα σαν rollerball δεν προστέθηκε στη γκάμα της παρά μόνο στη δεκαετία του 1970.

Ήταν το 1956 όταν τα μοντέλα 400 και 500 έγιναν 400NN και 500NN. Όπως ο προκάτοχος της ονομασίας το 400N κόστιζε DM 25,-και ήταν το κυρίαρχο μοντέλο στη συγκεκριμένη αγορά.

Το Pelikano και ο μηχανισμός πλήρωσης με δοχείο.

Το 1958 ξεκίνησε με την παρουσίαση των μοντέλων της σειράς P1 και μαζί ξεκίνησε και μια νέα εποχή στην κατασκευή στυλογράφων Pelikan. Οι στυλογράφοι είχαν μια ολοκληρωτικά καλυμμένη μύτη και τροφοδότη μελάνης ο οποίος μπορούσε να βελτιώσει κατά πολύ το πρόβλημα των κηλίδων. Ο μηχανισμός πλήρωσης με έμβολο παρέμεινε ως είχε αρχικά.

Το 1960 κυκλοφόρησε το Pelikano - ήταν ο πρώτος σχολικός στυλογράφος που δημιουργήθηκε στα πλαίσια θεμελιώδους έρευνας στην οποία συμμετείχαν δάσκαλοι, μαθητές και εκπαιδευτές γραφής. Τα πλεονεκτήματα - η τροφοδοσία με θερμικό μελάνι, ο μηχανισμός δοχείο πλήρωσης, το χαμηλό βάρος, το άθραυστο καπάκι από αλουμίνιο, ο χρωματικός συνδυασμός μπλε με ασημί – όλα αυτά σε συνδυασμό με τη διαφήμιση στην τηλεόραση έκαναν αυτό το όργανο γραφής τον κυρίαρχο στυλογράφο στην αγορά.

Εκείνα τα χρόνια, η κατανάλωση μελάνης σε φιαλίδια μειώθηκε αισθητά μετά την τεράστια χρήση του στυλό διαρκείας. Τα φιαλίδια μελάνης πωλούταν μόνο σε μικρές ποσότητες, κυρίως η γυάλινη φιάλη 78. Ο μηχανισμός δοχείου πλήρωσης που πλέον είχε διαδοθεί στην αγορά και για τον οποίο ακόμη και σήμερα η Pelikan παράγει δοχεία κοντά στο Αννόβερο, έκανε την ενασχόληση με τη μελάνη και πάλι επικερδής. Η μελάνη για στυλογράφους έλαβε την κλασσική εμπορική ονομασία 4001.

Εμπνευσμένη από τη μεγάλη επιτυχία του Pelikano, η Pelikan κυκλοφόρησε τα μοντέλα P15 και P25 για ενήλικες. Παρόλο που είχαν το ίδιο σχήμα με το Pelikano, η διαφορά ήταν ότι αυτά ήταν εφοδιασμένα με χρυσή μύτη.

Στα έτη που ακολούθησαν, έγιναν αλλαγές στη μύτη και το σχήμα του στυλογράφου Pelikano,λόγω των νέων απαιτήσεων που δόθηκαν από τους εκπαιδευτικούς. Τα μοντέλα για ενήλικες έλαβαν τις ίδιες τροποποιήσεις και προσφέρονταν εναλλακτικά με μηχανισμό πλήρωσης εμβόλου. Με αυτά τα μοντέλα όμως η Pelikan δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει τη θέση που είχε στην αγορά με το μοντέλο 400, του οποίου η κατασκευή σταμάτησε το 1956.

Η ιστορία συνεχίζεται με "1982-σήμερα – Η αναγέννηση του στυλογράφου".